Conclusion: The present results support adequate psychometric properties in terms of factorial validity, reliability, convergent validity, and measurement invariance for the PHQ-4 in young adults in Hong Kong. The PHQ-4 demonstrated a substantial mediating role in the relationship between meaning in life and SI in the distress group. These findings support clinical relevance for using the PHQ-4 as a brief and valid measure of psychological distress in the Chinese context.

Social movements often impose nontrivial costs on others against their wills. Civil disobedience is no exception. How can social movements in general, and civil disobedience in particular, be justifiable despite this apparent wrong-making feature? We examine an intuitively plausible account—it is fair that everyone should bear the burdens of tackling injustice. We extend this fairness-based argument for civil disobedience to defend some acts of uncivil disobedience. Focusing on uncivil environmental activism—such as ecotage (sabotage with the aim of protecting the environment)—we (...) argue that some acts of uncivil disobedience can be morally superior to their civil counterparts, when and because such acts target people who are responsible for environmental threats. Indeed, insofar as some acts of uncivil disobedience can more accurately target responsible people, they can better satisfy the demands of fairness compared to their civil counterparts. In some circumstances, our argument may require activists to engage in uncivil disobedienceeven whencivil disobedience is available. (shrink)

In this article, we present an account of ming 明 in the Zhuangzi's Neipian in light of the disagreements among the thinkers of the time. We suggest that ming is associated with the Daoist sage's vision: he sees through the debaters' attempts to win the debates. We propose that ming is primarily a meta-epistemological stance, that is, the sage understands the nature of the debates and does not enter the fray; therefore he does not share the thinkers' anxieties. The sage (...) takes his stance at the pivot of dao and, from there, responds to the different views limitlessly. (shrink)

In the Lunyu, Confucius remarks on the implausibility—or impossibility—of a life lacking in xin 信, reliability (2.22). In existing discussions of Confucian philosophy, this aspect of life is often eclipsed by greater emphasis on Confucian values such as ren 仁 (benevolence), li 禮 (propriety) and yi 義 (rightness). My discussion addresses this imbalance by focusing on reliability, extending current debates in two ways. First, it proposes that the common translation of xin as denoting coherence between a person’s words and deeds (...) is inadequate. The translation fails to capture the longer-term consistency in a person’s actions and behaviours in different circumstances across time. Second, it explores how the Lunyu passages discuss the processes of learning that prepare a person for reliable action. (shrink)

Tainted political symbols ought to be confronted, removed, or at least recontextualized. Despite the best efforts to achieve this, however, official actions on tainted symbols often fail to take place. In such cases, I argue that political vandalism—the unauthorized defacement, destruction, or removal of political symbols—may be morally permissible or even obligatory. This is when, and insofar as, political vandalism serves as fitting counter-speech that undermines the authority of tainted symbols in ways that match their publicity, refuses to let them (...) speak in our name, and challenges the derogatory messages expressed through a mechanism I call derogatory pedestalling: the glorification or honoring of certain individuals or ideologies that can only make sense when members of a targeted group are taken to be inferior. (shrink)

The standard criticisms of Confucian ethics appear contradictory. On the one hand, Confucian ethics is deemed overly rule-bound: it is obsolete because it advocates adherence to ancient Chinese norms of proper conduct. On the other hand, Confucian ethics is perceived as situational ethics—done on the run—and not properly grounded in fundamental principles or norms. I give reasons for these disparate views of Confucian ethics. I also sketch an account of Confucian morality that focuses on moral development; in this account the (...) place of normative ethics is nominal. (shrink)

This chapter discusses ren 仁, a major term in the Confucian Analects. It analyzes the range of meanings of ren across different conversations, paying special attention to its associations with other key Confucian terms such as li (禮 behavioural propriety) and zhi (知 understanding). Building on this analysis, the discussion focuses on ren in terms of how it is manifest in a person’s life. In particular, it expresses ren in terms of an exemplary life—a life lived well. The chapter also (...) dwells briefly on how this model of a good life can inform and enrich contemporary debates in ethics. (shrink)

A prominent way of justifying civil disobedience is to postulate a pro tanto duty to obey the law and to argue that the considerations that ground this duty sometimes justify forms of civil disobedience. However, this view entails that certain kinds of uncivil disobedience are also justified. Thus, either a) civil disobedience is never justified or b) uncivil disobedience is sometimes justified. Since a) is implausible, we should accept b). I respond to the objection that this ignores the fact that (...) civil disobedience enjoys a special normative status on account of instantiating certain special features: nonviolence, publicity, the acceptance of legal consequences, and conscientiousness. I then show that my view is superior to two rivals: the view that we should expand the notion of civility and that civil disobedience, expansively construed, is uniquely appropriate; and the view that uncivil disobedience is justifiable in but only in unfavorable conditions. (shrink)

Many have argued that certain statues or monuments are objectionable, and thus ought to be removed. Even if their arguments are compelling, a major obstacle is the apparent historical value of those commemorations. Preservation in some form seems to be the best way to respect the value of commemorations as connections to the past or opportunities to learn important historical lessons. Against this, I argue that we have exaggerated the historical value of objectionable commemorations. Sometimes commemorations connect to biased or (...) distorted versions of history, if not mere myths. We can also learn historical lessons through what I call repudiatory honouring: the honouring of certain victims or resistors that can only make sense if the oppressor(s) or target(s) of resistance are deemed unjust, where no part of the original objectionable commemorations is preserved. This type of commemorative practice can even help to overcome some of the obstacles objectionable commemorations pose against properly connecting to the past. (shrink)

The Zhuangzi, a 4th century BCE Chinese text, is optimistic about life unrestrained by entrenched values. This paper contributes to existing debates on Zhuangzian freedom in three ways. First, it reflects on how it is possible to enjoy the freedom envisaged in the Zhuangzi. Many discussions welcome the Zhuangzi’s picture of release from life shaped by canonical visions, without also giving thought to life without these driving visions. Consider this scenario: in a world with limitless possibilities, would it not be (...) fraught, not knowing how to interpret situations? I suggest that freedom in the Zhuangzi is possible only if one succeeds in reorienting herself to the new ‘normal’. Second, I introduce and develop the idea of working with constraints. This focuses on an agent's maximizing the fit between relevant conditions, on the one hand, and their capabilities, on the other. Finally, I propose that self-directed practice, an important expression of agency, is required for building capabilities that enable such freedom. I examine the idea of risk involved in these firsthand experiences, articulating an account of agency that sits at the heart of hard-won Zhuangzian freedom. (shrink)

The cicada catcher focuses as much on technique as he does on outcomes. In response to Confucius’ question, he articulates in detail the learning he has undertaken to develop techniques at each level of competence. This chapter explains the connection between the cicada catcher’s development of technique and his orientation toward outcomes. It uses details in this story to contribute to recent discussions in epistemology on the cultivation of technique.

A distinguishing characteristic of Confucianism is its emphasis on learning (xue), is a key element in moral self cultivation. This paper discusses why learning from the experiences of those in the past is important in Confucian learning.

I think Tongdong Bai's Confucian Meritocracy requires a lot of idealisation. Feasibility aside, should we realise the conditions for Confucian Meritocracy to work, we would have created the ideal situation for democracy to function properly. This challenges the purported advantages Confucian Meritocracy enjoys over democracy.

Civil disobedience, despite its illegal nature, can sometimes be justified vis-à-vis the duty to obey the law, and, arguably, is thereby not liable to legal punishment. However, adhering to the demands of justice and refraining from punishing justified civil disobedience may lead to a highly problematic theoretical consequence: the debilitation of civil disobedience. This is because, according to the novel analysis I propose, civil disobedience primarily functions as a costly social signal. It is effective by being reliable, reliable by being (...) costly, and costly primarily by being punished. My analysis will highlight a distinctive feature of civil disobedience: civil disobedients leverage the punitive injustice they suffer to amplify their communicative force. This will lead to two paradoxical implications. First, the instability of the moral status of both civil disobedience and its punishment to the extent where the state may be left with no permissible course of action with regard to punishing civil disobedience. Second, by refraining from punishing justified civil disobedience, the state may render uncivil disobedience—illegal political activities that fall short of the standards of civil disobedience—potentially permissible. (shrink)

We put the bifocal stance theory (BST) into dialogue with the Confucian approach to ritual. The aim of the commentary is two-fold: To draw on BST to provide an explanatory framework for a Confucian approach to social learning and, while doing so, to show how Chinese (Confucian) philosophy can contribute to debates in cultural evolution. -/- In response to: Jagiello, R., Heyes, C., & Whitehouse, H. (2022). Tradition and invention: The bifocal stance theory of cultural evolution. Behavioral and Brain Sciences, (...) 45, E249. doi:10.1017/S0140525X22000383. (shrink)

In the contemporary epistemological literature, peer disagreement is often taken to be an instance of a more general phenomenon of “higher-order evidence.” Correspondingly, its epistemic significance is often thought to turn on the epistemic significance of higher-order evidence in general. This chapter attempts to evaluate this claim, and in doing so to clarify some points of unclarity in the current literature – both about what it is for evidence to be “higher-order,” and about the relationship between disagreement and higher-order evidence. (...) We will begin by considering some candidate definitions of “higher-order evidence,” and offering our own definition that attempts to capture the phenomenon of interest. We will then consider, in light of this definition, whether disagreement and its epistemic significance are best-understood as a kind of higher-order evidence. We’ll argue that although peer disagreement can be epistemically significant qua higher-order evidence, this role doesn’t exhaust its significance, and that it can also serve as straightforward first-order evidence. Finally, we’ll suggest that inattention to this latter point has made broadly conciliatory views about peer disagreement seem somewhat easier to resist than they in fact are. (shrink)

This paper explores the contribution of early Daoist thought to contemporary feminist philosophy. It has often been noted that the Daodejing stands in contrast to other texts of the same period in its positive evaluation of femininity and of values associated with the feminine. This paper takes a cautious approach to the Daoist concept of the feminine, noting in particular its emphasis on the characteristic of feminine submissiveness. On the other hand, the paper seeks to demonstrate that the Daoist treatment (...) of contrastive pairs--in particular, the Daoist notion of complementarity--provides a powerful conceptual scheme within which the notions of both femininity and masculinity may be articulated. (shrink)

This paper examines the relationship of ethical decision-making by individuals to corporate business ethics and organizational performance of three groups: SMEs, Outstanding SMEs and Large Enterprises, in order to provide a reference for Taiwanese entrepreneurs to practice better business ethics. The survey method involved random sampling of 132 enterprises within three groups. Some 524 out of 1320 questionnaires were valid. The survey results demonstrated that ethical decision-making by individuals, corporate business ethics and organizational performance are highly related. In summary, then, (...) high levels of organizational performance were directly attributable to high levels of applied corporate and individual ethics. Furthermore, there is a demonstrable tendency for Outstanding SMEs to reject ethically unsound practices such as padded expense accounts, tax evasion and misleading advertising. The measurement criteria used to assess organizational performance, however, did not include an objective evaluation of financial performance. (shrink)

The term, "objectionable commemorations”, refers to a broad category of public artefacts – such as, and especially, memorials, monuments and statues – that are regarded as morally problematic in virtue of what or whom they honour. In this regard, they are a special class of public artefacts that are subject to public contestation. In this paper, we survey the general ethical and political issues on this topic. First, we categorise the arguments on offer in the literature, concerning the objectionable nature (...) of such commemorations. Second, we review common political responses to objectionable commemorations. Finally, we identify fruitful areas for further philosophical inquiry on this topic. (shrink)

Mengzi maintained that both benevolence (ren 仁) and rightness (yi 義) are naturally-given in human nature. This view has occupied a dominant place in Confucian intellectual history. In Mencius 6A, Mengzi's interlocutor, Gaozi, contests this view, arguing that rightness is determined by (doing what is fitting, in line with) external circumstances. I discuss here some passages from the excavated Guodian texts, which lend weight to Gaozi's view. The texts reveal nuanced considerations of relational proximity and its limits, setting up requirements (...) for moral action in scenarios where relational ties do not play a motivational role. I set out yi's complexity in these discussions, highlighting its implications for (i) the nei-wai debate; (ii) the notion of yi as "rightness," or doing the right thing; and (iii) how we can understand the connection between virtue and right action in these early Confucian debates. This material from the excavated texts not only provides new perspectives on a longstanding investigation of human nature and morality, it also challenges prevailing views on Warring States Confucian intellectual history. In the well-known debate between Mengzi and Gaozi in Mencius 6A, Mengzi maintained that both ren and yi are naturally-given 1 in human nature. The figure 1 To say that ren and yi are naturally-given is not to say that they are fully-developed from the start. I use the phrase "naturally-given" throughout the paper to indicate where a particular capacity or resource (ren or yi) may be found, rather than its final polished state. (shrink)

Since the 1940s, Western epistemology has discussed Gilbert Ryle’s distinction between knowledge-that and knowledge-how. Ryle argued that intelligent actions – manifestations of knowledge-how – are not constituted as intelligent by the guiding intervention of knowledge-that: knowledge-how is not a kind of knowledge-that; we must understand knowledge-how in independent terms. Yet which independent terms are needed? In this chapter, we consider whether an understanding of intelligent action must include talk of knowledge-to. This is the knowledge to do this or that now, (...) not then or in general. Our argument is refined and buttressed by consideration of a text in Chinese philosophy, the Lüshi Chunqiu. This 3rd century BCE text, a compendium on good government, focuses on different types of knowledge that an effective ruler or a capable official should possess. A significant number of those discussions concern examples of knowing-how being manifested in particular situations. The text is explicitly aware of the importance of timeliness and awareness of context in manifesting know-how. Some might say that these are merely manifestations of knowing-how. But we see these examples as revealing characteristics of know-how that Ryle did not anticipate. Might knowing-to be an essential and irreducible aspect of intelligent action? (shrink)

Plagiarism, which Indiana University’s Writing Tutorial Service defines as "using others' ideas and words without clearly acknowledging the source of that information", is often described as a major problem. However, standard definitions such as this one suggest only limited solutions to the problem: acknowledging sources or forbidding reuse. Since all scholarship involves engaging with the ideas of others and academic writing tends to reuse certain expressions, these solutions – though important – are of limited utility. This paper examines a type (...) of plagiarism to which the standard solutions do not apply: the reuse of linguistic models without sufficient attention to the logic or thoughts the texts express. We present two cases of plagiarism, from which we can see that plagiarism shows a gap between the written texts and the thoughts of the author. In order to fill the gap, one needs to know how to integrate not only the texts borrowed from others into one’s writing but also the thoughts expressed by the texts. Thus a satisfactory solution to the plagiarism problem requires not only writing skills but also logical thinking skills. (shrink)

Relationships with international students can be beneficial to higher education in terms of financial and human resources. For this reason, establishing and maintaining such relationships are usually pre-eminent concerns. In this study, we extended the application of the disconfirmation expectation model by incorporating components from subjective task value to predict the loyalty of international students toward their host countries. On a sample of 410 Vietnamese students enrolled in establishments of higher education in over 15 countries across the globe, we employed (...) structural equation model to construct the conceptual model. Our empirical findings revealed that while the roles of satisfaction and disconfirmation are still important as direct and indirect antecedents of international student loyalty, its most powerful predictors are the three components of subjective task value: attainment, utility and intrinsic. These insights result in a number of implications for actors on the higher ducation scene, such as heads of institutions and policy makers. (shrink)

Lachlan Umbers defends democracy against Jason’s Brennan’s competence objection, by showing that voting even incompetently does not violate the rights of others, as the risk imposed is negligible, and furthermore lower than other permissible actions, e.g. driving. I show there are costs in taking this line of argument. Accepting it would make arguing for the duty to vote more difficult in two ways: since voting incompetently is permissible, and not voting imposes less risk than not voting, then not voting is (...) permissible; in terms of fairness, voting incompetently is worse than not voting, if voting incompetently is permissible, then there cannot be a fairness-based duty to vote. (shrink)

This study examines the effects of ownership structure on firm performance in the Vietnamese stock market using a sample of 76 manufacturing companies listed on the Ho Chi Minh Stock Exchange (HOSE) during 2007-2015. Firm performance is measured by Tobin’s Q, and ownership structure is investigated in three different aspects: managerial ownership, block ownership and state ownership.

Politics, Philosophy & Economics, Volume 21, Issue 4, Page 347-371, November 2022. We sometimes have to choose between options that are seemingly incomparable insofar as they seem to be neither better than, worse than, nor equal to each other. This often happens when the available options are quite different from one another. For instance, consider a choice between prioritizing either criminal justice reform or healthcare reform as a public policy goal. Even after the relevant details of the goals and possible (...) reforms are filled in, it is plausible that neither goal is better than, worse than, nor equal to the other. Such seemingly incomparable options present a problem for rational choice since it is unclear how an agent might rationally choose between them. What we need are some principles to help govern rational choice when faced with seemingly incomparable options. I here present three such principles. While each principle is individually compelling, I show that they are jointly incompatible. I then argue that the correct response to this inconsistent triad is to reject the principle that rationally censures performing a sequence of choices one knows will result in a suboptimal outcome. The upshot is that when seeming incomparability is involved, an agent can money pump themselves without being less rational for it. (shrink)

The results showed that the relative poverty of women in rural households is extensive and broader, especially in the economic, humanities, and rights dimensions, and is much higher than that of men. Education level, physical health, ideology, and family status are the primary factors affecting the multidimensional relative poverty of women. -/- Conclusion: This study finds that the relative poverty of rural women exists within the family and it is multi-dimensional. This finding provides a reference for promoting well-rounded human development (...) and achieving common prosperity for everyone. (shrink)

Discussions of human partiality—anthropocentrism—in the literature in environmental ethics have sought to locate reasons for unnecessary and thoughtless degradation of the earth’s environment. Many of the debates have focused on metaethical issues, attempting to set out the values appropriate for an environmental ethic not constrained within an anthropocentric framework. In this essay, I propose that the fundamental problem with anthropocentrism arises when it is assumed that that is the only meaningful evaluative perspective. I draw on ideas in the Zhuangzi, a (...) classical Chinese philosophical text of the Daoist tradition. The Zhuangzi scrutinises the debates of its day, focusing on the attitudes of the thinkers who sought to trump others in the debates. Through many images expressed in stories, the Zhuangzi asserts the irreducibility of individual perspectives, challenging its readers to examine the insularity of their own views. I suggest that the epistemological awareness in the Zhuangzi helps in our understanding of anthropocentrism. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

While a plethora of studies has been conducted to examine stress and its impact on mental health in western countries, research is scarce investigating the relationship between student challenge stress and health illness in the context of Chinese colleges. No studies examined the moderating effect of self-efficacy on the relationship between challenge stress and health illness. This study attempted to investigate the relationships between these three variables among Chinese college students. Especially, this study focused on examining whether self-efficacy moderated the (...) effect of perceived challenge stress on students’ mental health. Also, the differences were tested between male and female students in terms of these three variables. A sample of 578 Chinese college students was recruited over an approximately 12-week period from 7 Chinese universities. An online survey link was distributed through WeChat. The SPSS version 26 software was used to analyze the data. Results showed that there is no significant difference between genders in terms of perceived challenge stress, self-efficacy, and students’ mental health. In addition, challenge stress was positively related to the students’ mental health (β = 0.35, p < 0.01) while there was a negative association between self-efficacy and mental health (β = -0.41, p < 0.01). Furthermore, self-efficacy plays a moderating role in the relationship between challenge stress and mental health (β = -0.11, p = 0.02). Students with low self-efficacy tend to experience more mental health issues. It is suggested that Chinese colleges and universities pay more attention to students with low self-efficacy, either through faculty/staff interventions or peer counseling. Professors consider reducing students’ academic stress to improve their mental health. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

1. Biomedical sciences are fast-growing fields with unprecedented speed of research outputs, especially in the quantities of papers. Philosophers aiming to study ongoing biomedical changes face cha...

The article seeks to reclaim a type of fear lost in silent omission in education, yet central to the development of an ethical subject. It distinguishes the fear described by Martin Heidegger through the concept of befindlichkeit and fear for the other as an essential moment for ethics articulated by Emmanuel Levinas. It argues that the latter conception of fear has inverted the traditional assumption of the ideal ethical subject as fearless. It then examines how Levinas’s interpretation of fear might (...) contribute to the discussion on fear and responsibility in the context of the COVID-19 pandemic. It concludes that fear for the other reveals our tremendous capacity to suffer for the other, which is an aspect of the emotional life that has not been identified in the general educational discourse. This inattention manifests itself as a categorical omission in which the existence of fear for the other is not recognized and impedes the ability of educators to address ethics as it is deeply lived. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Ateistlerin teizmi reddetme gerekçeleri, genellikle kötülük sorununun teizme karşı en güçlü argüman olduğunu iddia etmelerinde yatmaktadır. Nitekim ateizme göre teizm, bu soruna başarılı bir şekilde cevap verememektedir. Bununla birlikte kötülük sorununun sadece teistler için bir problem olmadığı iddia edilebilir. Bizde bu makale içerisinde bu savdan yola çıkarak, yakın dönemde Yujin Nagasawa’nın geliştirdiği “sistematik kötülüğün varoluşsal sorunu” açısından bu iddiayı ele almaya çalıştık. Bu sorun, başlangıçta, yalnızca dünyadaki belirli olayların veya belirli olay türlerinin kötü olduğunu değil, aynı zamanda insan varoluşunun dayandığı (...) tüm biyolojik sistemlerin kötü olduğunu göstererek, teizm için bir meydan okuma yaratmaktadır. Ancak hem teistlerin hem de ateistlerin tipik olarak dünyanın genel olarak iyi olduğunu ve içinde yaşamaktan mutlu ve minnettar olmamız gerektiğini onaylayan varoluşsal iyimserliği benimsedikleri düşünüldüğünde, kötülüğün bu versiyonu, teizm için olduğu kadar, ateizm içinde bir problem olmaktadır. Makale içerisinde sorunun bu versiyonuna yanıt verirken ateizmin teizme kıyasla önemli bir dezavantajla karşı karşıya kalması nedeniyle, bunun ateizme karşı güçlü bir argüman olabileceğini iddia ediyoruz. (shrink)

The thesis of relation between observation and theory is one of the basic important issues in philosophy of science and scientific epistemology. However, the mechanistic processes of theory- ladenness of observation have rarely been discussed. Current research in cognitive science on thought processes provides powerful analytical tools and empirical support for this problem. In the light of the perception-based knowledge representation of Barsolou, this paper attempts to give a representation-based explanation for theory- laden mechanism in virtue of constraints on production (...) and explanation of representation. If representational mechanism in observation is not an absolutely subjective but a constraint construction, it will give the reliability of observation a rational support. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

As the aim of the responsible robotics initiative is to ensure that responsible practices are inculcated within each stage of design, development and use, this impetus is undergirded by the alignment of ethical and legal considerations towards socially beneficial ends. While every effort should be expended to ensure that issues of responsibility are addressed at each stage of technological progression, irresponsibility is inherent within the nature of robotics technologies from a theoretical perspective that threatens to thwart the endeavour. This is (...) because the concept of responsibility, despite being treated as such, is not monolithic: rather this seemingly unified concept consists of converging and confluent concepts that shape the idea of what we colloquially call responsibility. From a different perspective, robotics will be simultaneously responsible and irresponsible depending on the particular concept of responsibility that is foregrounded: an observation that cuts against the grain of the drive towards responsible robotics. This problem is further compounded by responsible design and development as contrasted to responsible use. From a different perspective, the difficulty in defining the concept of responsibility in robotics is because human responsibility is the main frame of reference. Robotic systems are increasingly expected to achieve the human-level performance, including the capacities associated with responsibility and other criteria which are necessary to act responsibly. This subsists within a larger phenomenon where the difference between humans and non-humans, be it animals or artificial systems, appears to be increasingly blurred, thereby disrupting orthodox understandings of responsibility. This paper seeks to supplement the responsible robotics impulse by proposing a complementary set of human rights directed specifically against the harms arising from robotic and artificial intelligence technologies. The relationship between responsibilities of the agent and the rights of the patient suggest that a rights regime is the other side of responsibility coin. The major distinction of this approach is to invert the power relationship: while human agents are perceived to control robotic patients, the prospect for this to become reversed is beginning. As robotic technologies become ever more sophisticated, and even genuinely complex, asserting human rights directly against robotic harms become increasingly important. Such an approach includes not only developing human rights that ‘protect’ humans but also ‘strengthen’ people against the challenges introduced by robotics and AI [This distinction parallels Berlin’s negative and positive concepts of liberty ], by emphasising the social and reflective character of the notion of humanness as well as the difference between the human and nonhuman. This will allow using the human frame of reference as constitutive of, rather than only subject to, the robotic and AI technologies, where it is human and not technology characteristics that shape the human rights framework in the first place. (shrink)

Artificial intelligence (AI) is increasingly expected to disrupt the ordinary functioning of society. From how we fight wars or govern society, to how we work and play, and from how we create to how we teach and learn, there is almost no field of human activity which is believed to be entirely immune from the impact of this emerging technology. This poses a multifaceted problem when it comes to designing and understanding regulatory responses to AI. This article aims to: (i) (...) defend the need for a novel conceptual model for understanding the systemic legal disruption caused by new technologies such as AI; (ii) to situate this model in relation to preceding debates about the interaction of regulation with new technologies (particularly the ‘cyberlaw’ and ‘robolaw’ debates); and (iii) to set out a detailed model for understanding the legal disruption precipitated by AI, examining both pathways stemming from new affordances that can give rise to a regulatory ‘disruptive moment’, as well as the Legal Development, Displacement or Destruction that can ensue. The article proposes that this model of legal disruption can be broadly generalisable to understanding the legal effects and challenges of other emerging technologies. (shrink)